Ormanın sisli havası, ilerledikçe yerini karşımıza çıkan gölün berrak görünümlerine bırakıyor.
1974 İsveç doğumlu caz piyanisti Martin Tingvall'in üçlüsünün ilk albümlerini ele alıyoruz bugün.
Albüm 2008 yılında Hamburglu plak şirketi Skip Records tarafından yayımlanmış. Grubun üçlüsü, Martin Tingvall, bas gitarist Omar Rodriguez Calvo ve davulcu Jürgen Spiegel hâlihazırda Almanya'nın Hamburg kentine yerleşmişler ve orada müzik icralarını, çalışmalarını sürdürüyorlar.
Uluslararası pek çok ödüle sahip bu grubun bu ilk albümü muhteşem bir ilk çalışma olarak nitelendirilebilir. Albüm, dinleyiciye 11 parçayla yaklaşık 49 dakikalık bir seyir sunuyor. Seyir diyorum, boşuna değil. Bir albümü baştan sona dinleme alışkanlığımızın oldukça zayıfladığı günümüzde bu albüm sabırlı bir dinleyiciye rengârenk manzaralar sunuyor.
Aslında kapağındaki görüntü gibi puslu ve düşük tempolu bir başlangıca sahip olduğunu söyleyebileceğimiz albüm şarkılar ilerledikçe renkleniyor, berrak bir sound kazanıyor. Tingvall'in piyano soloları parlak tınılar taşırken, Calvo'nun basları karanlık ve puslu bir zemin hazırlıyor. Derken albümün sonraki parçalarında hareketli sololara ve cümlelerin açılmasına şahit oluyoruz. Tabii Spiegel'in davulunun incelikli vuruşları da açılıp çeşitleniyor ve tempo kazanıyor.
Gece. Düşünün ki bir ormana giriyorsunuz. Karşınızda ağaçlar, dağınık hâlde sisler içinde konumlanmışlar. Bedeninize serininden bir ayaz dolanıyor. Biraz ilerliyorsunuz. Gittikçe ağaçlar yoğunlaşıyor. Biraz daha yürüyorsunuz. Ardından ağaçlar seyrekleşmeye başlıyor. Gün doğumuna yakın karanlık ormandaki sis dinmeye yazgılı. Ve bir de bakıyorsunuz ki karşınızda bir göl. Alacakaranlıkta berrak bir su. Kendinizi suya bırakıyorsunuz... Güneş, üzerine düşen görevi yerine getirmeye başlıyor.
Evet, biraz karanlık tınılarla başlayan albüm, beşinci parçaya geldiğinizde iyiden iyiye neşeli bir hâle bürünmüş olarak kulaklarınızı dolduruyor.
Yine de bu ilk albümün -belki grubun sound'unun da gerektirdiği şekilde- piyanoyu önceleyen, piyanoya eşlik eden bir müzik ortaya koyduğunu da söylemek yanlış olmaz. Bu anlamda, Tingvall Trio'nun da çağdaş Avrupa cazının sayısı az olmayan trio'larında gördüğümüz gibi bir piyanist ''front man'' ile yol alan bir icra biçimi olduğunu söyleyebiliriz. Bunu olumsuz anlam taşıyan bir tonla söylemiyorum, fakat bazen çağdaş cazın nasıl daha keyifli olabileceği üzerine düşündüğümde deyim yerindeyse ''merkezsizleşmiş bir sound'' yaratmanın önemli olabileceğine varıyorum. Bu belki başka bir yazının konusu olur, bakarsınız çağdaş caz tınıları üzerine yazmaya çalışırım bilahare.
Sonuç olarak karşımızda gerçekten oldukça başarılı bir ilk albüm duruyor. Bu sayede Tingvall Trio'nun sonraki çalışmalarını dinlemek için de yeterli motivasyona sahip olabiliyoruz.
Bu haftalık bu kadar,
herkese güzel bir pazar günü ve iyi seyirler diliyorum.
Albümü Spotify üzerinden aşağıdaki bağlantıya tıklayarak dinleyebilirsiniz.
Ha bir de not: ''Norr'', İsveççede ''kuzey'' anlamına geliyor.